نوح

دریافت فایل

نوح
مکی –  تعداد آیه۲۸
ما نوح را به سوى قومش فرستادیم که قوم خود را پیش از آنکه عذابى دردناکبه آنان رسد ، بیم ده .(۱)
گفت : اى قوم من ! همانا من شما را بیم دهنده اىآشکارم ،(۲)
که خدا را بپرستید و از او پروا کنید و از من اطاعت نمایید ،(۳)
تا خدا گناهانتان را بیامرزد و شما را تا زمانى معین مهلت دهد . اگر آگاهى داشته باشید [ توجه خواهید کرد که ] بى تردید هنگامی که اجل خدایى فرا رسد ، تأخیر نخواهد داشت .(۴)
گفت : پروردگارا ! همانا قوم خود را شب و روز [ به آیین توحید ]دعوت کردم ،(۵)
ولى دعوت من جز بر فرارشان نیفزود ،(۶)
و من هرگاه آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزى ، انگشتان خود را در گوش هایشان کردند و جامه هایشان را به سر کشیدند و بر انکار خود پافشارى ورزیدند و به شدت تکبّر کردند ،(۷)
آن گاه آنان را آشکارا دعوت کردم ،(۸)
سپس آشکار و پنهان آنان را خواندم .(۹)
پس [ به آنان ] گفتم : از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است .(۱۰)
تا بر شما از آسمان باران پى در پى و با برکت فرستد ،(۱۱)
و شما را با اموال و فرزندان یارى کند ، و برایتان باغ ها و نهرها قرار دهد ،(۱۲)
شما را چه شده که [ ربوبیت خدا را نفى کرده و در نتیجه از بندگى اش دست برداشته و ] به عظمت و بزرگى خدا امید ندارید ؟(۱۳)
در حالى که شما را مرحله به مرحله [ خاک ، نطفه ، علقه ، مضغه ، گوشت ، استخوان و . . . ] آفریده است(۱۴)
آیا ندانسته اید که خدا هفت آسمان را چگونه بر فراز یکدیگر آفرید ؟(۱۵)
و ماه را در میان آنها روشنى بخش ، و خورشید را چراغ فروزان قرار داد ،(۱۶)
و خدا شما را از زمین [ مانند ]گیاهى رویانید ،(۱۷)
سپس شما را در آن باز می  گرداند و باز به صورتى ویژه بیرون می  آورد ،(۱۸)
و خدا زمین را براى شما فرشى گسترده قرار داد ،(۱۹)
تا از راه ها و جاده هاى وسیع آن [ هر جا که خواستید ] بروید ؟(۲۰)
نوح گفت : پروردگارا ! آنان از من نافرمانى کردند و از کسانى [ چون سردمداران کفر و متولیان بتخانه ]پیروى نمودند که اموال و فرزندانشان جز خسارت و زیانى بر آنان نیفزود !(۲۱)
و [ این پیشوایان گمراهى ، براى گمراه نگاه داشتن این مردم ] نیرنگى بزرگ به کار گرفتند ،(۲۲)
و گفتند : دست از معبودانتان بر ندارید ، و هرگز [ بت هاى ] وَدّ و سواع و یغوث و یعوق و نسر را رها نکنید ;(۲۳)
همانا بسیارى را گمراه کردند . و [ پروردگارا ! ] ستمکاران را جز گمراهى میفزا .(۲۴)
[ همه آنان ] به سبب گناهانشان غرق شدند و بى درنگ در آتشى درآورده شدند که [ از آن ] در برابر خدا براى خود یاورانى نیافتند ،(۲۵)
و نوح گفت : پروردگارا ! هیچ یک از کافران را بر روى زمین باقى مگذار(۲۶)
که اگر آنان را باقى گذارى ، بندگانت را گمراه می  کنند و جز نسلى بدکار و ناسپاس زاد و ولد نمی  کنند .(۲۷)
پروردگارا ! مرا و پدر و مادرم را و هر کس که با ایمان به خانه ام درآید و همه مردان و زنان با ایمان را بیامرز ، و ستمکاران را جز هلاکت میفزاى .(۲۸)