حوزه/ پژوهشگر حوزوی به بیان ویژگی‌های حضرت علی (ع) از نگاه حضرت زهرا (س) پرداخت.
فاطمه میری‌طایفه‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، عنوان کرد: گاهی برای وصف یک حقیقت زنده و عظیم، باید از حقیقتی هم‌سنگ او کمک گرفت. بیان توصیفات ویژه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) در بسیاری از کنش اجتماعی خود مصداق همین است. ایشان در بسیاری از سخنان خود از امام علی(علیه‌السلام) توصیفاتی ویژه‌ای کرده است؛ توصیفاتی که ما را برای شناخت هر چه بیشتر امام علی(علیه‌السلام)راهبری می‌کند.
وی بیان کرد: کنش اجتماعی حضرت زهرا (س) در واقع در حساس‌ترین لحظات تاریخ بشر رخ داده است و توصیفات ایشان از همسرشان بسیار حائز اهمیت است. توصیفاتی که گاهی نه در وصف همسر، بلکه در شناساندن ولی و رهبر جامعه است که بعد از رحلت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) این امر یعنی ولایت را خداوند بر گرده ایشان نهاده‌است.
پایبندی به ارزش‌های اسلامی
پژوهشگر حوزوی اظهار کرد: گاهی حضرت زهرا (س) در تایید سخن پدرشان، زبان به بیان ارزش‌های امام علی علیه السلام می‌گشاید. پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، در یکی از جلسات دوستانه، به ارزش‌های علی (علیه‌السلام) اشاره می‌فرمود و شدت محبت و علاقه قلبی خود را برای دخترش اظهار نمود. فاطمه (سلام الله علیها) در حالی که به عظمت و ارزش‌های امام اعتراف می‌کرد، فرمود: «وَ الَّذی إِصْطَفاکَ وَ إِجْتَباکَ وَ هَدابِکَ الْأُمَّةَ لا زِلْتُ مُقِرَّةً لَهُ ما عِشْتُ؛ سوگند به خدایی که به تو رسالت انتخاب کرد و (برای هدایت انسان‌ها) برگزید و تو را هدایت کرد و امت اسلامی را به وسیله‌ی تو هدایت نمود، تا زنده‌ام همواره به ارزش‌های امام علی(علیه‌السلام) معترف خواهم بود.»۱
عامل رستگاری
وی اضافه کرد: گاهی حضرت زهرا (سلام الله علیها) به بیان عوامل رستگاری برمی‌آید، آن‌گاه اصلی‌ترین راه رستگاری را نشان می‌دهد. حضرت زهرا (سلام الله علیها) سعادت و رستگاری انسان را در محبت و دوستی با علی (علیه‌السلام) شناساند که فرمود:«اِنَّ السَّعیدَ، کُلا السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ أَحَبِّ عَلِیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ؛ همانا سعادتمند (به معنای) کامل و حقیقی، کسی است که (امام) علی(علیه‌السلام) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته است.»۲
گریه بر مظلومیت امام علی (علیه‌السلام)
میری طایفه فرد افزود:حضرت زهرا(سلام الله علیها) حتی در آخرین لحظات عمر بابرکت خود نیز دست از جهاد تبیین برنمی‌دارد و آشکارا امام علی (ع) را معرفی می‌کند. ایشان با اظهار غم و اندوه خود از خسران دین و دنیا بعد از امام علی علیه السلام را روشن می‌کنند.
وی ادامه داد: فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در لحظه‌های غم‌بار احتضار خویش به شدت گریست. امام علی(علیه‌السلام) پرسید: «چرا گریه می‌کنی؟» پاسخ داد:«أَبْکی لِما تَلْقی بَعْدی؛ به خاطر آن چه که پس از من به تو خواهد رسید، می‌گریم.»۳ امام علی(علیه‌السلام) به یار دیرین خود دلداری می‌دهد و می‌فرماید: «لا تَبْکی فَوَاللهِ ذلِکَ لَصَغِیرٌ عِنْدی فی ذاتِ اللهِ تَعالی؛ گریه مکن. سوگند به خدا این‌گونه سختی‌ها در راه خدا برای من ناچیز است.
امام علی علیه السلام در خطبه فدکیه
پژوهشگر حوزوی گفت: حضرت زهرا(سلام الله علیها) در خطبه فدکیه به نقش امام علی (علیه‌السلام) در برپاگذاری اسلام اشاره می‌کند: علی (علیه‌السلام) سخت در راه خدا مبارزه کرد و در انجام دستورات الهی سخت‌کوش و تلاشگر بود. او نزدیک‌ترین اشخاص به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود. او سرآمد و سرور اولیای خدا بود، مهیای خیرخواهی بود که در این راه جدیّت و فعالیت داشت، و سرزنش سرزنش کنندگان هم در او که در راه خدا کوشش می‌کرد اثر نداشت. (تنها رضای حق برای او منظور نظر بود نه رضای مخلوق)
وی اظهار کرد: حضرت زهرا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) خوش‌گذاری و عافیت‌طلبی مردمان آن روزگار را گوشزد می‌کند: همان حال شما در رفاه و عیش و خوشگذرانی بودید. شما که پیش از اسلام آنچنان وضعی داشتید، در اثر تلاش‌های پدرم و کوشش‌های حضرت علی (علیه‌السلام) به امنیت، احترام، رفاه و عزت رسیدید و برای دفاع از اسلام خود را به زحمت نینداختید و در عیش و رفاه غرق شدید. پس حالا هم نمی‌توانید ضامن حفظ اسلام باشید و تداوم این امر با امامت علی (علیه‌السلام) محقق می‌گردد، و شما ساکت و آرام در امنیت بودید (درد دین نداشتید).
میری‌طایفه‌فرد تاکید کرد: گویی حضرت می‌خواهد نهیب بزند که شما که در این مسجد نشسته‌اید از این گروه‌ها هستید: منافق‌ها، ای بی‌تفاوت‌ها، ای بزدل‌ها و ای فرصت‌طلب‌ها، حال که دور دست شما افتاده برخلاف دستور پیغمبر (ص)عمل می‌کنید و خلیفه خدا را کنار می‌گذارید!
وی ادامه داد: حضرت زهرا(سلام الله علیها) با اشاره به نسب امام علی(علیه‌السلام) بیان می‌کنند: «فَاِنْ تَعْزُوهُ وَتَعْرِفُوهُ تَجِدُوهُ اَبی دُونَ نِسائِکُمْ، وَ اَخَا ابْنِ عَمّی دُونَ رِجالِکُمْ، وَ لَنِعْمَلْ المَعْزِیُّ اِلَیْهِ؛ و اگر مراجعه کنید به نسب پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و او را بشناسید می‌فهمید که او پدر من است نه پدر زن‌های شما و او برادر پسرعموی من است نه برادر مردان شما (اشاره به ماجرای عقد اخوت بین پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) و علی(علیه‌السلام).»
نویسنده و پژوهشگر حوزوی گفت: حضرت زهرا (س) سعادتمندی را این‌گونه بیان می‌کنند: چه سعادتمند است کسی که به او نسبت داده شود (منظور حضرت علی(علیه‌السلام) است که شایستگی اخوت معنوی با رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را یافت.۴
منابع
۱. مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣٣٠ و کتاب عوامل، ج ١١، ص ١٢٨.
۲. ینابیع المودّه، ج ١، ص ٣٧٦.
۳. امالی صدوق، ص ١٥٣ حدیث ٨ و ذخائرالعقبی، ص ٩٢.
۴. خطبه فدک برگرفته از درس های آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی
